Donemus Webshop — Delden, Lex van

Lex van Delden was born Alexander Zwaap on September 10, 1919 in Amsterdam the only child of Wolf Zwaap, a school teacher, and Sara Olivier. He died on July 1, 1988.
He began taking piano lessons from an early age - first from Martha Zwaga and later from Cor de Groot. He started composing at the age of eleven, when a long illness prevented him from playing the piano, and remained self-taught as a composer. Despite his artistic promise and interests he enrolled at the University of Amsterdam in 1938 to study medicine.
Between 1947 and 1982 he was the music editor of the daily newspaper Het Parool. His social commitment was borne out by his readiness to hold several administrative posts, including the presidency of the Society of Dutch Composers (GeNeCo) and the chairmanship of the Performing Right Organization (BUMA/STEMRA). He also sat on the Board of the International Society for Contemporary Music (ISCM) and was a member of the Dutch Committee of the International Music Council (UNESCO).
Still a student, he made his professional début as a composer in 1940 with the song cycle L'amour (1939), for soprano, flute, clarinet and string trio. The first of his works to attract wide attention was Rubáiyát (1948), for soprano, tenor, choir, 2 pianos and percussion. Many of Van Delden's compositions form an expression of his deeply felt social concern, such as In Memoriam (1953), for orchestra, which was written in the aftermath of the great flood disaster of 1953, the radiophonic oratorio Icarus (1962), which questions the usefulness of space travel, or Canto della Guerra (1967) after Erasmus, for choir and orchestra, which is a strong condemnation of war. A number of his works have biblical themes, notably Judith (1950), a dance score for flute, clarinet, piano and string trio and Adonaijah's Death (1986), for male choir and symphonic wind band.
In 1948 he was awarded the Amsterdam Muziekprijs (Music Prize of the City of Amsterdam) for Rubáiyát. He received two First Prizes from the Northern California Harpists' Association: in 1953 for his Harp concerto (1951) and in 1956 for his Impromptu for harp solo (1955).

Lex van Delden wordt geboren op 10 september te Amsterdam als Alexander Zwaap.

Van Delden begint met componeren op zijn elfde. Hij krijgt pianolessen van onder anderen Cor de Groot.

Na zijn gymnasiumtijd studeert hij medicijnen aan de Universiteit van Amsterdam. Nog tijdens zijn studie maakt hij zijn debuut als componist met de liederencyclus 'L'amour' (1939).

Alexander Zwaap gebruikt na de oorlog zijn nieuwe naam, Lex van Delden, welke een afleiding is van zijn onderduikersnaam. Hij wordt huiscomponist en muzikaal leider van het eerste na-oorlogse balletgezelschap Op Vrije Voeten (het latere Scapino Ballet).

Van Delden wordt muziekredacteur van het dagblad Het Parool en publiceert tevens artikelen in binnen- en buitenlandse periodieken.

Met de uitvoering van 'Rubáiyát', voor sopraan, tenor, koor, 2 piano's en slagwerk, trekt Van Delden de aandacht. Het stuk wordt bekroond met de Grote Muziekprijs van de Stad Amsterdam.

Van Delden componeert het opmerkelijke werk 'Partita piccola', een koorwerk zonder tekst waarbij de zangers in het slotdeel zelfs met gesloten mond zingen.

Lex van Delden ontvangt de jaarlijkse prijs van de Northern California Harpists' Association voor zijn 'Concerto per arpa ed orchestra'.

Naar aanleiding van de stormvloedramp in Zeeland schrijft Van Delden het orkestwerk 'In Memoriam'. Ook latere werken getuigen van dergelijke maatschappelijke betrokkenheid.

Ook dit jaar ontvangt Van Delden de jaarlijkse prijs van de Northern California Harpists' Association, nu voor 'Impromptu' voor harpsolo .

Het radiofonisch oratorium 'Icarus' is (wederom) maatschappelijk geëngageerd. Hier stelt Van Delden de hooggespannen verwachting van de ruimtevaart ter discussie, gebruik makend van recente nieuwsberichten, citaten uit de Bijbel en andere oude teksten en gecombineerd met elektronica. Het 'Canto della Guerra' (1967), voor koor en orkest, op teksten van Erasmus, is een aanklacht tegen oorlog.

Het 'Sestettto per archi' blijkt een verrassend scherp geformuleerde muzikaal statement. De nadruk op klopmotieven, maar ook de stuwkracht van de muziek vertonen invloeden van Dmitri Sjostakovitsj.

Van Delden neemt na 35 jaar afscheid als recensent bij het dagblad Het Parool. Hij ontvangt de Speld van Verdienste van de Stad Amsterdam.