all works
popular works
Intrada : 1958 / Willem van Otterloo
Genre:
Orchestra
Subgenre:
Wind ensemble (13 or more players)
Scoring:
cfg 4h 4trp 4trb tb 2perc
2e Suite voor orkest : 1932 / Willem van Otterloo
Genre:
Orchestra
Subgenre:
Orchestra
Scoring:
3333 4331 timp perc hp str
Variaties op een Uilenspiegelthema / door 11 Nederlandse componisten
Genre:
Orchestra
Subgenre:
Violin and orchestra
Scoring:
3222 4330 timp perc (hp ad lib.) str 2vl-solo
latest edition
Serenade : Version for brass band / Willem van Otterloo; arranged by Klaas van der Woude
Genre:
Orchestra
Subgenre:
Brass band
Scoring:
5corn flugelhorn 3h 2bar 2trb trb-b euph 2bass timp 3perc
composer
Otterloo, Willem van
Nationality:
Netherlands
Date of birth:
1907-12-27
Date of death:
1978-07-27
Website:
Treasured Composer's Page
Willem van Otterloo, born on December 27, 1907 in Winterwijk, did not envision a career as a conductor from the outset, however this is how he has become best known. His father was deputy manager for the Dutch Railways, which explains his lifelong passion for (model) railways. After finishing school he went to study medicine, but a few years later he enrolled as a student at the Conservatory of Amsterdam. Here he studied the cello with Max Orobio de Castro and composition with Sem Dresden. Immediately after his graduation in 1932 he got a position as cellist with the Utrecht City Orchestra. In this orchestra he started his career as a conductor too; first as second conductor and from 1937 as principal conductor. In 1949 he became the conductor of the Residentie Orkest. He was an esteemed conductor abroad too, conducting orchestras such as the Berlin Philharmonic Orchestra and the Vienna Symphonic Orchestra. From 1971 he was principal conductor of the Sydney Symphony Orchestra. Willem van Otterloo died after a car accident in Melbourne in 1978.
1928
Willem van Otterloo (27 december 1907, Winterswijk) breekt na twee jaar met zijn studie Medicijnen en kiest voor de muziek. Hij studeert aan het Conservatorium van Amsterdam cello en compositie. Zijn docenten zijn Max Orobio de Castro, Sem Dresden en Hendrik Andriessen.
1932
Meteen na zijn afstuderen kan Van Otterloo als cellist aan de slag bij het Utrechts Stedelijk Orkest. Ook treedt hij als componist in de openbaarheid: zijn 'Suite nr. 3' voor orkest wint een prijs van het Concertgebouw te Amsterdam. Omdat dirigent Willem Mengelberg ziek is, krijgt Van Otterloo de kans zijn werk zelf in te studeren en te dirigeren.
1933 - 1937
Van Otterloo wordt bij het Utrechts Stedelijk Orkest tot tweede dirigent benoemd en vier jaar later tot eerste dirigent.
1949
Van Otterloo wordt chef-dirigent van het Residentie Orkest. Met het Residentie Orkest stijgt Van Otterloo tot grote hoogten. "Van Otterloo genoot bij de musici die onder hem werkten overal groot gezag om zijn volleerd vakmanschap, zijn feilloos geheugen (hij dirigeerde de meeste partituren uit het hoofd), zijn scherp gehoor, zijn onophoudelijk streven naar technische perfectie, en om de onschokbare zekerheid waarmee hij zijn bedoelingen wist te verwezenlijken. Zijn interpretaties muntten steeds uit door een volmaakt evenwicht in de klankverhoudingen en een heldere doorzichtigheid. Hij hield van strakke, voortvarende tempi en had een duidelijke voorkeur voor briljant geïnstrumenteerde werken. Tot zijn lievelingscomponisten behoorden Berlioz ('Symphonie fantastique'), Richard Strauss ('Ein Heldenleben') en Ravel ('Daphnis et Chloé'); maar ook de symfonieën van Haydn beantwoordden bij uitstek aan zijn muzikaal temperament." (Eduard Reeser: Biografisch Woordenboek van Nederland, 1985)
1950 - 1960
In de jaren '50 maken Van Otterloo en het Residentie Orkest diverse lp-opnamen voor het Phillips-label en reist hij met het Residentie Orkest de wereld over. Ook doet hij veel gastdirecties in binnen- en buitenland. Van Otterloo staat voor de Berliner Philharmoniker, de Wiener Symphoniker, het Symphonie Orkest van de Scala te Milaan, de symfonie-orkesten van Madrid en Lissabon, het Hallé Orchestra in Engeland, het Staatsradio-orkest van Denemarken, de Orchestres Lamoureux en Pasdeloup te Parijs, het Staatsradio-orkest van Buenos Aires, het Orkest van de Zuid-Afri¬kaanse Radio, enz. Het Concertgebouworkest kiest voor zijn grote Amerikaanse tournee in 1954 de 'Symphonietta' voor 16 blazers (1943). Van Otterloo is docent directie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Ook is hij betrokken bij de dirigentencursus van de Nederlandse Radio Unie (Nederlandse Omroep Stichting).
1962
Willem van Otterloo wordt naast Jean Fournet chef-dirigent van het Radio Filharmonsich Orkest.
1972
Na zijn pensionering vertrekt Van Otterloo naar Australië. Bij de symfonieorkesten van Sydney en Melbourne gaat hij aan de slag als dirigent. In zijn latere levensjaren componeert hij niet meer, maar wijdt hij zich in zijn vrije tijd aan de portretfotografie. Ook daarin bereikt hij een hoog niveau.
1974 - 1977
Vanuit Australië bekleedt Van Otterloo de functie van algemeen muzikaal directeur van de Düsseldorfer Sinfoniker.
1978
Door een verkeersongeluk komt Van Otterloo op 27 juli in Melbourne om het leven. Van Otterloo is een enthousiast Porsche-bestuurder, maar sterft (wrang genoeg) als passagier in een geleende Volkswagen Kever.
2009
Op 10 december wordt de biografie 'Willem van Otterloo (1907-1978), een dirigentenloopbaan', geschreven door Niek Nelissen (uitg. Van Gruting) gepresenteerd bij het Nederlands Muziek Instituut in Den Haag.