composer
Olof, Theo
Date of birth:
1924-05-05
1924 - 1939
Theo Olof wordt op 5 mei 1924 geboren in Bonn. Hij krijgt zijn eerste vioollessen van zijn moeder en op vijfjarige leeftijd heeft hij zijn eerste openbare optreden. Om het Duitse regime te ontvluchten komt Olof met zijn moeder in 1933 naar Amsterdam. Daar krijgt hij - samen met Herman Krebbers - les van vioolvirtuoos Oscar Back. Theo Olof blijkt een wonderkind. Op elfjarige leeftijd geeft hij zijn eerste concert met het Concertgebouworkest onder leiding van Bruno Walter. Daarna volgen concerten in Noorwegen.
1940 - 1949
Tijdens de Tweede Wereldoorlog duikt Theo Olof onder in Brussel. Daarna krijgt hij de Nederlandse nationaliteit en maakt hij concertreizen naar België, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Zwitserland, Italië, Israel en Curaçao.
1950 - 1962
Samen met Herman Krebbers is Theo Olof concertmeester bij het Residentie Orkest in Den Haag onder leiding van Willem van Otterloo. Met Krebbers vormt Olof tevens een bekend vioolduo. Volgens Olof zelf staan ze ook wel bekend als de 'Van Gendt en Loos' of de 'Vroom en Dreesman' van de viool. In 1958 verschijnt zijn verhalenbundel 'Daar sta je dan' ter gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum als solist.
1963 - 1970
Theo Olof is nu samen met Willem Noske concertmeester bij het Residentie Orkest. In 1967 wordt hij benoemd tot hoofddocent aan het Koninklijk Concervatorium in Den Haag. Tevens is hij nauw betrokken bij de start van het Nationaal Vioolconcours Oscar Back. Het vioolconcours wordt daarna elke twee jaar gehouden. Hij maakt concertreizen naar de Verenigde Staten en de Sovjet Unie.
1975 - 1987
Theo Olof is naast Herman Krebbers concertmeester van het Koninklijk Concertgebouworkest. Na voltooiing van de restauratie in 1979 van een Pleyel-vleugel uit 1911 en het daarop aangebrachte Luthéal-mechaniek, wordt in 1980 de eerste Luthéal-opname op grammofoonplaat uitgebracht. Olof speelt samen met Daniel Wayenberg op luthéal en piano werken van Maurice Ravel en Claude Debussy. In 1982 neemt Olof afscheid als hoofddocent van het Koninklijk Conservatorium te Den Haag en in 1987 als concertmeester van het Koninklijk Concertgebouworkest.
1994 - 1996
Theo Olof geeft zijn laatste concert als violist. Hij blijft bij de muziek betrokken als jurylid van nieuw viooltalent. Zijn eigen instrument bespeelt hij slechts in de geborgenheid van zijn huiskamer, waar hij kan terugzien op een glansrijke carrière. Over zijn jaren tijdens de oorlog en zijn ervaringen met de muziek van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski schrijft Olof het boek 'Mijn leven met Tsjaikovski', dat in 1995 verschijnt.
2001 - 2005
De autobiografie 'Flarden' verschijnt en in 2005 wordt het boek 'Oskar Back en veertig jaar Nationaal Vioolconcours' gepubliceerd ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van het Nationaal Vioolconcours. Theo Olof beschrijft hierin het belang van de bekende vioolpedagoog voor het internationale niveau van het vioolspel in Nederland: vrijwel alle bekende Nederlandse violisten zijn leerlingen van Back of leerlingen van zijn leerlingen.
2009
Op 13 september ontvangt Theo Olof de eerste Radio4 Prijs voor zijn buitengewone verdienste voor de klassieke muziek in Nederland.