Donemus Webshop — Andrikopoulos, Dimitris

Dimitris Andrikopoulos werd geboren in Larisa (Griekenland) in 1971.

Opleiding
Hij studeerde altviool en muziektheorie en in 1992 ontving hij in Athene een Diploma voor Altviool en een Diploma voor Counterpoint. Daarna studeerde hij altviool in Nederland aan het conservatorium in Utrecht onder supervisie van Ron Ephrat. In 1996 ontving hij daar het Diploma voor muziekdocent en in 1998 behaalde hij het solo Diploma van het Conservatorium in Maastricht onder de supervisie van Henk Guittart. Als uitvoerdend musicus zette hij zijn postuniversitaire studie voort met een specialisatie kamermuziek van de 20ste eeuw; deze studie werd afgesloten in 2000. Hij nam deel aan master classes voor altviool en voor kamermuziek bij o.a. L. David, A. Reshnikovsky, V. Liberman, N. Imai, C. Linale en K. Hashimoto. Naast zijn altvioolstudie aan het Conservatorium in Utrecht studeerde hij ook compositie bij Tristan Keuris en na diens plotselinge dood zette hij zijn studie voort bij Klaas de Vries aan het conservatorium van Rotterdam. In juni 2004 rondde hij zijn postuniversitaire studie elektronische compositie af in Rotterdam bij René Uijlenhoet.

Activiteiten
In 1996 werkte hij mee aan een tv-programma van de VPRO over jonge componisten die in Nederland studeren en werken. Hij werkte samen met de theatergroep Walpurgis (Antwerpen) in de produktie Vladermaus (2001-2004), met dansstudio Arabesque (Antwerpen) in 2002, met danscollectief DC2High in het stuk Staal, voor quadrafonische tape en dansers (2004) en hij schreef Ik (2004) voor klarinet en ensemble voor Ensemble Emanon (Luik). Sinds september 2004 geeft hij les in compositie en orkestratie aan de Hoge School van de Kunsten in Porto (Portugal). Hij werd geselecteerd als actieve deelnemer voor het Centrum Acanthes in 2005 in Metz (Frankrijk) en werkte daar met W. Rihm, P. Dusapin en A. Solbiati. Nyx , speciaal voor deze gelegenheid gecomponeerd, werd uitgevoerd door Orchestre National de Lorraine o.l.v. Jacques Mercier.

Composities
Andrikopoulos is vooral geïnteresseerd in de interactie van verschillende disciplines in muziek en vooral de combinatie van de akoestische en elektronische wereld. Zijn eerste pogingen in die richting zijn: Nuances of Blue (2001) voor sopraan, elektronica en dans, Bati no portao do tempo perdido (2002) geschreven voor het Rosa Ensemble, Ariadne (2003) voor sopraan, cello en live electronics, EOS (2003) voor piano en live electronics en Cassandra (2004) voor hobo, klarinet, fagot en elektronica.

Prijzen
In 1997 ontving Andrikopoulos de extra Prijs van het concours Nederlandse Kerkmuziek voor De Profundis voor koor, slagwerk, piano en orgel. In 2002 kreeg hij voor Antiparathesis voor viool en orkest de NOG-Prijs tijdens het Project Jonge Componisten van het Nederlands Ballet Orkest. In 2004 won hij de Compositieprijs van het Rotterdams Conservatorium.